Backbeat the musical
Wanneer je in London bent kan je er niet langs kijken : overal zie je ze, reclame voor musicals. Het is dan ook vanzelfsprekend dat je, wanneer je in Londen bent met een redelijk tolerant budget, een musical gaat kijken. Kiezen tussen het gigantische aanbod aan musicals is dan weer een heel andere missie. Je hebt de oude klassiekers die al jaren in hetzelfde theater spelen. Dan heb je de goedkope, low budget musicals waar niemand ooit van gehoord heeft. Tussen dit alles verschijnt opeens ‘Backbeat’, een musical over de beginjaren van the Beatles.
De musical is gebaseerd op de gelijknamige film uit 1994 en is een must see voor alle Beatlesfans. Zelfs mensen die slechts enkele liedjes van de Beatles kennen, worden meegesleept door het verhaal en tikken ondoordacht met hun voet mee op het ritme van de muziek.
Heel de musical zou kunnen verder bouwen op de film Nowhere Boy. Deze film handelt over de eerste jaren van John Lennon’s leven. De musical pikt het verhaal op vanaf het moment waarop de Beatles zichzelf voor het eerst de Beatles noemen. Ze gaan opzoek naar gigs om hun muziek met de buitenwereld te delen. John Lennon, the leader of the band, denkt een geheim wapen gevonden te hebben in zijn goede vriend Stuart Sutcliff en overtuigt hem om lid te worden van de band.
Hoe hard ze ook proberen, in het Verenigd Koninkrijk wordt hun muziek niet al te enthousiast onthaald. Hierop besluiten de jongens hun geluk te gaan beproeven in Duitsland, waar de muziekscène minder conservatief is.
Vanaf dat moment verandert hun leven volledig. Stuart ontmoet de Duitse fotografe Astrid Kirchherr en wordt verliefd op haar. Deze relatie stelt het pas verworven succes van de Beatles op de proef en de vraag of de Beatles samen zullen blijven of niet legt een hele domper op het bandgebeuren. Stuart die heen en weer geslingerd wordt tussen Astrid en John Lennon, maakt eindelijk zijn eigen keuze en verlaat de Beatles om samen met Astrid gelukkig oud te worden. Of toch niet? …
Heel de musical zou kunnen verder bouwen op de film Nowhere Boy. Deze film handelt over de eerste jaren van John Lennon’s leven. De musical pikt het verhaal op vanaf het moment waarop de Beatles zichzelf voor het eerst de Beatles noemen. Ze gaan opzoek naar gigs om hun muziek met de buitenwereld te delen. John Lennon, the leader of the band, denkt een geheim wapen gevonden te hebben in zijn goede vriend Stuart Sutcliff en overtuigt hem om lid te worden van de band.
Hoe hard ze ook proberen, in het Verenigd Koninkrijk wordt hun muziek niet al te enthousiast onthaald. Hierop besluiten de jongens hun geluk te gaan beproeven in Duitsland, waar de muziekscène minder conservatief is.
Vanaf dat moment verandert hun leven volledig. Stuart ontmoet de Duitse fotografe Astrid Kirchherr en wordt verliefd op haar. Deze relatie stelt het pas verworven succes van de Beatles op de proef en de vraag of de Beatles samen zullen blijven of niet legt een hele domper op het bandgebeuren. Stuart die heen en weer geslingerd wordt tussen Astrid en John Lennon, maakt eindelijk zijn eigen keuze en verlaat de Beatles om samen met Astrid gelukkig oud te worden. Of toch niet? …
Blackbeat is zeer toegankelijk voor een breed publiek. Dit komt in de eerste plaats door de muziek. De liedjes die gespeeld worden zijn zeer herkenbaar. Het repertoire gaat van de Beatles klassiekers tot andere populaire liedjes uit de jaren ’60.
De acteerprestaties zorgen ervoor dat het verhaal je onmiddellijk meesleept. Na de eerste minuten denk je dat je naar een film aan het kijken bent in plaats van naar een musical. Zo overtuigend wordt er geacteerd en zo vlot volgen de scènes elkaar op. Vooral de acteerprestaties van de vijf originele Beatles laten je bijna denken dat je naar de echte Beatles aan het kijken bent. Je voelt aan hoe Stuart Sutcliffe verscheurd wordt tussen zijn passie voor kunst, zijn liefde voor Astrid en zijn vriendschap met John Lennon. Deze laatstgenoemde wordt overtuigend geportretteerd als de sympathieke bandiet die moeite heeft zijn eigen grenzen te kennen.
De enige rol die minder overtuigend neergezet wordt is deze van Astrid Kirchherr. De actrice kan haar Duitse accent niet volhouden. Hiernaast heeft ze ook de neiging om overdreven te acteren. Vooral naar de climax van het verhaal toe wordt haar acteren enorm ergerlijk. Het zorgt ervoor dat je een soort afkeer krijgt van het personage.
De verschillende accenten in de musical zorgen er ook voor dat de film met momenten moeilijk te volgen is voor het multiculturele publiek. De minder vlotte Engelse spreker heeft met momenten moeite om de conversaties te volgen.
De verschillende accenten in de musical zorgen er ook voor dat de film met momenten moeilijk te volgen is voor het multiculturele publiek. De minder vlotte Engelse spreker heeft met momenten moeite om de conversaties te volgen.
Al bij al was het beleven van de Blackbeat musical een aangename ervaring. Ik legde dit bezoek af met niet teveel verwachtingen en werd meer dan aangenaam verrast. Naar mijn mening kunnen zelfs mensen die geen fan van de Beatles zijn enorm genieten van deze musical.
Ook het einde van de show doorbrak de clichés. Nadat alle acteurs onder een staande ovatie terug op het podium kwamen om te buigen, namen ze hun instrumenten terug op. Hierop volgde een heuse danceparty op bekende Beatleliedjes. Een briljant einde voor een briljante show!
Ook het einde van de show doorbrak de clichés. Nadat alle acteurs onder een staande ovatie terug op het podium kwamen om te buigen, namen ze hun instrumenten terug op. Hierop volgde een heuse danceparty op bekende Beatleliedjes. Een briljant einde voor een briljante show!
meer info: http://www.musicaltheatrenews.com/backbeat.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten